Yüreğine sağlık...
24 Nisan 2015 Cuma
Kırık patikaya ekilmek üzere
Yüreğine sağlık...
20 Nisan 2015 Pazartesi
Uzakların Cevizi/ Gezite.org
Önce Mahir’i çıkardı kafesten. Öptü uzun uzun kenesetinden 1,
okşadı ve açık pencereden özgürlüğe salıverdi. Gözden kaybolana kadar
izledi ardından. Sonra da İbo’yu aldı usulca. Zamansız tüy dökümüne
girmişti nedense, üşüyebileceği geçti aklından ama alnını defalarca
öptükten sonra onu da bıraktı. İbo, Mahir’ in aksine karşı binanın
çatısına kondu önce. Minicik kafasını sağa sola çevirdi. Sanki hangi
yöne gideceğine karar verememiş gibiydi. Bir süre sonra, ne sağa ne
sola, Mahir gibi gökyüzüne doğru kanat çırpmaya başladı. Onu da gözden
kaybolana kadar izledi.
Hazırdı.
Hazırdı.
18 Nisan 2015 Cumartesi
Anne Yoğurdu
Uzun
uğraşlar sonucu öğlen aldım kitabı ve "Bi soluk" okudum.Kendini bi
soluk bi koşu okutturacak bir kitap olduğunu hissetmiştim zati...
Şatafatlı sözler yazmayı sevmiyorum, daha çok okuduğum ve etkilendiğim kitapları not alıyorum. Unutmak istemiyorum.
Edebiyatı yoğurda benzetirim. Eskiden kendim yapardım yoğurdumu. Uzun zaman oldu yapamıyorum artık. Memleketten gelen bir yoğurttan mayaladım ilk ve sonra o yoğurtan diğerini. Marketlerdeki markalı yoğurtlar gibidir bazı kitaplar. Üzerlerinde son kullanma tarihleri, kaşığı çaldığında su dolar kabının içi. Süzme, yağlı, az yağlı, yağsız farketmiyor... Bazı yoğurtlarda annemin yoğurdu gibidir. Tanıdıktır tadı. Kaymaklı.
Kürtçede "yırtıldı" deriz. Eğer belli sıcaklıkta kıvamında mayalanmadıysa... Bu hikaye kitabı annemin yoğurdu gibi beni "bir koşu eskilere götürdü." Şimdi keyif kahvesi içiyorum turuncu kupada:-)
Nûdem Hezex
Şatafatlı sözler yazmayı sevmiyorum, daha çok okuduğum ve etkilendiğim kitapları not alıyorum. Unutmak istemiyorum.
Edebiyatı yoğurda benzetirim. Eskiden kendim yapardım yoğurdumu. Uzun zaman oldu yapamıyorum artık. Memleketten gelen bir yoğurttan mayaladım ilk ve sonra o yoğurtan diğerini. Marketlerdeki markalı yoğurtlar gibidir bazı kitaplar. Üzerlerinde son kullanma tarihleri, kaşığı çaldığında su dolar kabının içi. Süzme, yağlı, az yağlı, yağsız farketmiyor... Bazı yoğurtlarda annemin yoğurdu gibidir. Tanıdıktır tadı. Kaymaklı.
Kürtçede "yırtıldı" deriz. Eğer belli sıcaklıkta kıvamında mayalanmadıysa... Bu hikaye kitabı annemin yoğurdu gibi beni "bir koşu eskilere götürdü." Şimdi keyif kahvesi içiyorum turuncu kupada:-)
Nûdem Hezex
16 Nisan 2015 Perşembe
Nûdem Hezex
Bİ BEZEKÊ ÇÛME ROJÊN BERÊ Û HATİM
"Hê li hevîya zayîna payizê nemayî miribû wê salê havîn. Dara gûzê beravêt ji xemgînîya xwe. Payîza dizê havînê jî şaşwaz bû. Hişê wî tevûlev bû. Rez xera kirin bêdem û bê'êman"
ŞÎVERA ŞKESTÎ
"Hê li hevîya zayîna payizê nemayî miribû wê salê havîn. Dara gûzê beravêt ji xemgînîya xwe. Payîza dizê havînê jî şaşwaz bû. Hişê wî tevûlev bû. Rez xera kirin bêdem û bê'êman"
(12)
Devamı için: Nûdem Hezex
( Güzün doğumunu beklemeden öldüydü o yıl yaz. Dut ağacı düşük yaptı üzüntüden. Yaz hırsızı güz de şaşkındı. Kafasıkarışıktı. Bağları bozuverdi amansız, zamansız.)
15 Nisan 2015 Çarşamba
Söz Mezbahası/ Kırık Patika
(Okurun Sitemi)
Kırık Patika’ya dair…
Hocam kitabınızı bitirdim.
Genel anlamda hep bir hüzün hakimdi belki de bu nedenle kendimle daha fazla içselleştirdim.
Açıkçası öyküler bitince üzüldüm! Sonra neye üzüldüğümü düşündüm…
Tamam ortak bir hüzün var; ama esas neden bu değildi olamazdı. Gerçek şuydu:
Birey olarak toplum olarak anlatılmışlığın bitmesiydi, şuan için bitmesiydi.
Ama şunu da biliyorum ki yazarımız üretmeye devam ediyor BİZİ anlatmaya devam ediyor.
Bu da bir moral kaynağı oldu.
Her öykünün tadı bambaşka öyle ki ben yazar olamam dediğim noktaya beni çektiniz.
Yani o çıtayı ben tutturamam dedim. Ama yılmadan yazacağım…
Belki bir gün o seviyeye gelirim.
Benim için gerçek okur beş duyusuyla okuyandır. Ümran Düşünsel'i bu anlamda okumak ayrı bir keyif verdiğini de söylemeliyim. Bize öykülediği resmi o resmin içindekileri hissettiriyor kokusunu aldırıyor. Hele bir de ruhumuzun derinine indiriyor ki insanın bazen utanası sıkılası geliyor. Bazen de tebessüm ettiriyor; ama bunda da yine hüzün var.
Hocam kitabınızı bitirdim.
Genel anlamda hep bir hüzün hakimdi belki de bu nedenle kendimle daha fazla içselleştirdim.
Açıkçası öyküler bitince üzüldüm! Sonra neye üzüldüğümü düşündüm…
Tamam ortak bir hüzün var; ama esas neden bu değildi olamazdı. Gerçek şuydu:
Birey olarak toplum olarak anlatılmışlığın bitmesiydi, şuan için bitmesiydi.
Ama şunu da biliyorum ki yazarımız üretmeye devam ediyor BİZİ anlatmaya devam ediyor.
Bu da bir moral kaynağı oldu.
Her öykünün tadı bambaşka öyle ki ben yazar olamam dediğim noktaya beni çektiniz.
Yani o çıtayı ben tutturamam dedim. Ama yılmadan yazacağım…
Belki bir gün o seviyeye gelirim.
Benim için gerçek okur beş duyusuyla okuyandır. Ümran Düşünsel'i bu anlamda okumak ayrı bir keyif verdiğini de söylemeliyim. Bize öykülediği resmi o resmin içindekileri hissettiriyor kokusunu aldırıyor. Hele bir de ruhumuzun derinine indiriyor ki insanın bazen utanası sıkılası geliyor. Bazen de tebessüm ettiriyor; ama bunda da yine hüzün var.
Okur sizi geç tanıdığı için affetmiyor. (OKURUN SİTEMİ) :)
Elinize yüreğinize sağlık hocam.
Mehmet Uçar
Elinize yüreğinize sağlık hocam.
Mehmet Uçar
10 Nisan 2015 Cuma
Kar ve Kül
“Oy kara kafalı Uso’m, kıvırcık kafalı Uso’m. Küle gül ektim, kara saka.
Külü kara döktüm, gülleri sakaların üstüne. Gelincik şurubu şişeleri
diziliydi camın önünde gül açtığında, gül dalında saka öttüğünde. Hani,
şurup şişelerinde limon tuzunun gelinciği soyup suya giydirdiği mevsim.
Kar vaktinden çok kül vakti oldu ömrümüzün. İyi ki de oldu. İlk çığın
altında kalmak varken her külden yeniden doğduk.”
2 Nisan 2015 Perşembe
1 Nisan 2015 Çarşamba
İncitilen patikalar
Erken uyanmak da insanın kültürünü artırıyor.
Ümran Düşünsel'in ilk öykü kitabı. Şiirsel bir anlatımla insan acıları, çocukluk günleri, incitilen patikalar ve çırılçıplak doğa halleri...
Ömer Turan
Ümran Düşünsel'in ilk öykü kitabı. Şiirsel bir anlatımla insan acıları, çocukluk günleri, incitilen patikalar ve çırılçıplak doğa halleri...
Ömer Turan
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)